“Θάλασσα η λυτρωτική Unsplash / Shazmyn Ali”

 

Το έχω πει και θα το ξαναπώ! Την αγαπώ. Τη λατρεύω τη θάλασσα. Το υγρό στοιχείο γενικά! Δεν ζω μακρυά της (κυριολεκτικά), δεν μπορώ να αναπνεύσω χωρίς το οξυγόνο της, το μπλε της χρώμα, χωρίς τον λυτρωτικό της ήχο. Λες κι όλοι οι προβληματισμοί μου εξαφανίζονται διά μαγείας, όλα τα θέματα λύνονται μονομιάς από μόνα τους απλά μόλις την αντικρίσω. Δεν χρειάζεται να την ακουμπήσω, να χαθώ μέσα της ή να την ακούσω, αρκεί να την αντικρίσω και όλα  χάνονται μαγικά. Καθετί άσχημο διαλύεται μονομιάς.

Αν τύχει και χαθώ μέσα της – αχ Θεέ μου αν τύχει και χαθώ- όταν κολυμπώ στη φουρτουνιασμένη αγκαλιά της, με λες και τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο επί γης! Είναι βλέπεις αυτή η ρημάδα η σεροτονίνη και κάθε ορμόνη σε -νίνη που απελευθερώνεται απλόχερα μόλις το σώμα αγγίξει το ιερό νερό, χαρίζοντας ευεξία και ευτυχία στον εγκέφαλο και σιγά σιγά σε ολόκληρο το σώμα. Hormones bitches, όπως λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι!

Αχ θάλασσα μου λυτρωτική δεν σε χορταίνω! Τα τελευταία χρόνια απαρνήθηκα το κλεινόν άστυ για να ζήσω κοντά σου. «Έτσι θα την ευχαριστηθώ», παρηγόρησα τον εαυτό μου. Ούτε κι έτσι όμως τη χορταίνω. Όταν βρεθώ σε ένα νησί, σε ένα παραθαλάσσιο μέρος, δίπλα στο κύμα σαν τρελή την αναζητώ, ψάχνω απεγνωσμένα να την αντικρίσω, ψάχνω απεγνωσμένα να αφουγκραστώ τον ήχο της που γαργαλάει ευχάριστα τα αυτιά μου λες και μου λείπει. Λες κι έχω μέρες να τη δω, όταν στην ουσία είναι ώρες, στιγμές. Και τότε τρέχω κοντά της και βρίσκω την πιο κατάλληλη θέση για να την απολαύσω. Την πανοραμική.

Απέραντο γαλάζιο Unsplash / Ansgar Scheffold

Σχεδόν πάντα θέλω να τη βλέπω 360 view και κάνω τα πάντα για αυτή τη θέση! Μπορώ ακόμα και να αρπαχτώ, να πιαστώ στα χέρια με κάποιον πράγμα όχι και πολύ σπάνιο για έναν εκρηκτικό Κριό. Αδυνατώ να καταλάβω – απλά δεν το χωράει ο νους μου- πώς μερικοί άνθρωποι σε ένα παραθαλάσσιο καφέ, σε μια ταβέρνα πάνω στο κύμα, σε ένα πολύβουο beach bar μπορούν και κάθονται με πλάτη στη θάλασσα. Ιεροσυλία. Από τις μεγαλύτερες κατά τη γνώμη μου. Άνθρωποι να κάθονται με πλάτη στη θάλασσα. Από μόνο του αυτό μπορεί να με τρελάνει.

 

Αχ θάλασσα μου εσύ λυτρωτική!

Το να βλέπεις και μόνο τη θάλασσα, το μπλε της χρώμα έχει θετική επίδραση στην ψυχική σου υγεία, διαβάζω σε κάτι ψυχολογικά σάιτ. «Ναι!», βροντοφωνάζω. Το επιβεβαιώνω. Το επικροτώ. Ο ήχος που κάνει το νερό ή τα κύματα, όταν σκάνε στην ακροθαλασσιά, είναι αρκετός για να ηρεμήσει το θεριό μέσα σου. Ένας ήχος λυτρωτικός, σχεδόν καθαρτικός που μπορεί από μόνος του να σε φέρει σε κατάσταση έκστασης, να διώξει μακρυά κάθε ψήγμα αρνητισμού και να γεμίσει ολοκληρωτικά το μέσα σου. Όλο σου το είναι. Η επιστήμη εξηγεί αυτό: με το κολύμπι και γενικά με οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα μέσα στο νερό, το σώμα παράγει την ορμόνη της χαράς, τη σεροτονίνη, η οποία μας κάνει να αισθανόμαστε απελευθερωμένοι και χαρούμενοι.

Breathtaking view Unsplash / Mathyas Kurmann

Το θαλασσινό νερό είναι γεμάτο θετικά ιόντα με ηρεμιστική επίδραση στο ανθρώπινο σώμα και πνεύμα, λένε οι ειδικοί. Τίποτα όμως δεν μπορεί να εξηγήσει τη μαγεία. Τη στιγμιαία γαλήνη, όταν το σώμα έρχεται σε επαφή με το νερό, την απόλυτη πληρότητα που νιώθεις κάθε φορά που βυθίζεις τα χέρια ή τα πόδια σου στη ζεστή αμμουδιά. Το γαλάζιο, αυτό το απέραντο γαλάζιο που στοιχειώνει το μυαλό και την ψυχή σου για πάντα. Το θαλασσινό αεράκι στα μαλλιά σου. Στον ώμο σου. Σε κάθε σπιθαμή της επιδερμίδας σου που τη διαπερνά για να φτάσει μέχρι το τελευταίο σου κύτταρο. Και να το αναζωογονήσει. Γιατί μπορεί!

 

Βρες τη δική σου «θάλασσα»

Για εμένα η θάλασσα είναι λυτρωτική. Η δική μου προσωπική ΚΑΘΑΡΣΗ. Μέσα της, δίπλα της, πάνω της, κοντά της ξαναγεννιέμαι. Βλέπω τον κόσμο από την αρχή. Με καθάριο βλέμμα και γαληνευμένη ψυχή. Εσύ τι έχεις που σε ηρεμεί? Τι σκέφτεσαι, όταν θες να κοιμήσεις το θεριό? Έχεις βρει τι είναι αυτό που καθαρίζει απολυταρχικά το είναι σου και κυριεύει ολοκληρωτικά την ψυχή σου? Βρες το. Οφείλεις να το βρεις. Κι όταν το βρεις, βυθίσου μέσα του. Άστο να κυριεύσει το σώμα και το νου, να γεμίσει κάθε ρωγμή μέχρι να φτάσει κόκκαλο.

Vitamin Sea Unsplash / Jeremy Bishop 

Γιατί η ψυχική υγεία, αυτή η ρημάδα η υγεία που δεν είναι ποτέ ορατή, αλλά νοσεί, είναι τόσο μα τόσο σημαντική για την ισορροπία μας. Και εν τέλει για την ευτυχία μας.

 

Happiness happens όταν βρεις αυτό που σε λυτρώνει, που σε εξυψώνει που σε κάνει χαρούμενο άνθρωπο!